Lajmet e fundit
Fjala e kryetarit të Kuvendit të Kosovës, dr.Jakup Krasniqi, në seancë nderi me rastin e 100-vjetorit të lindjes së Nënës Terezë
, 02.09.2010
Të nderuar deputetë,
I nderuar Kryeministër, zoti Hashim Thaçi,
Të nderuar ministra,
I nderuar Imzot Gjergji,
Të nderuar përfaqësues diplomatikë,
Zonja dhe zotërinj,
Kam nderin të hap ketë seancë nderi kushtuar Nënës Terezë, të nënës së Globit tonë, të nënës së përbotshme në shënim të njëqind vjetorit të lindjes së saj.
Me nderim të veçantë sot përkujtojmë 100-vjetorin e lindjes së Nënës Terezë. Populli ynë është krenar që pati fatin ta nxirrte nga gjiri i tij një humaniste me përmasa kaq të mëdha botërore. Nëna jonë e madhe me humanizmin e saj bashkoi me përkushtimin e dashurinë e saj mbinjerëzore kombe e raca. Deri në fund të jetës, Nëna Terezë me përkushtim i shërbeu njerëzimit, pa marrë parasysh se në cilën anë të globit jetonin, pa marrë parasysh se ç’gjuhë e kombe përfaqësonin. Shëmbëlltyra e saj, me shenjtërinë e saj edhe sot, është në shërbim të të gjithëve, pa dallim.
Vetëm në këndvështrimin e historisë, të kulturës e të traditës sonë mund ta zbërthejmë, ta kuptojmë dhe ta shpjegojmë fenomenin e mirësisë, të dashurisë dhe të shpirtit të madh të kësaj bije të kombit tonë. Gonxhe Bojaxhiun – që në mbarë botën njihet me emrin Nëna Terezë, e lindi e rriti dhe e madhëroi lashtësia jonë ilire–shqiptare, e nxori në dritë martirizimi ynë shumëshekullor për dashurinë njerëzore, e lartësoi përvujtëria dhe stoicizmi ynë i pashembullt, e bëri të madhe dhe të pavdekshme DASHURIA e pafund për njerëzimin, e veçanërisht për njerëzit në nevojë për një dorë të ngrohtë njerëzore.
Nëna dhe Motra jonë u bë dhe do të mbetet Nëna e të gjithëve në hapësirën tonë tokësore e qiellore. Kjo është mrekulli, është shenjtëri, është histori që s’është parë, as dëgjuar kurrë. Është një fenomen prej te cilit përfitoi e krenohet mbarë njerëzimi, të varfrit dhe të pasurit, të mëdhenjtë dhe të vegjlit, të lirët dhe të robëruarit, të ngopurit dhe të uriturit, të shëndoshët dhe të sëmurët, të privilegjuarit dhe të përjashtuarit, besimtarët dhe jobesimtarët. Për secilin njeri, në katër anët e Globit është pasqyrë për njerëzi, për mirësi.
Fenomeni unik i Nënës Terezë pati shtrirje në krejt rruzullin e tokës dhe e tejkaloi çdo kufi kombëtar, fetar, gjinor, racor. Me veprën e saj prej një shenjtëroreje ajo i dha jetës kuptim dhe domethënie të re. U bë e palodhshme dhe e pamposhtur në luftë kundër vuajtjes, pësimit, varfërisë, vetmisë, sëmundjeve etj.
Kjo shqiptare trupvogël, me zemër të madhe – Gonxhe Bojaxhiu – Nëna Terezë bëri vepra të mëdha, të pavdekshme. Me mirësinë dhe me dashurinë e saj të pakufishme, Nëna Terezë, shkëlqeu në mbarë botën dhe u bë ambasadore e denjë e kombit tonë, ambasadore e vlerave humane që kaq shumë i duhen kohës sonë.
Kjo Nënë e jashtëzakonshme, e papërsëritshme, mrekullisht dhe bindshëm e mishëroi dhe e dëshmoi para gjithë botës historinë, traditën, kulturën shqiptare dhe atë mbarënjerëzore.
Edhe pse gjithnjë e zënë në luftë kundër të ligave, varfërisë mbytëse dhe sëmundjeve të shumta, Nëna Terezë kurrë nuk e harroi Popullin saj, ninullat e prindërve të saj, dashurinë për fëmijët. Nëna jonë, Nëna e gjithë njerëzimit, të cilën e pritnin si hyjneshë nevojtarët e mbarë botës, edhe pse kishte shumë punë, ajo gjente kohë dhe kishte mirësi ta vizitonte Kosovën dhe Shqipërinë.
Me vendosmërinë si të Nënës Terezë, ne i përballuam vitet më të vështira të fundshekullit XX. Krijuam rrjetin e bamirësisë dhe të vëllazërisë, të bujarisë, sipas parimit të saj: “JEPE PJESËN MË TË MIRË TË VETVETES!” për jetën e tjetrit.
Sot me emërtime të objekteve fetare, të spitaleve, të shoqërive bamirëse, të rrugëve, të shesheve, të shkollave, të aeroporteve etj. e kujtojmë dhe e nderojmë veprën e madhërishme të Nënës Terezë, të kësaj Humaniste të Madhe Nobeliste.
Në këtë vit jubilar, në 100- vjetorin e lindjes së Nënës Terezë, shprehim nderimin, falënderimin, respektin dhe dashurinë tonë ndaj vlerave dhe virtyteve që ajo i jetësoi dhe i dëshmoi kudo në botë.
Brezi ynë dhe brezat që do të vijnë, jo vetëm që do të krenohen me veprën e madhe të Nënës Terezë, por do ta kenë shembull nga i cili do të mësojnë se një njeri, sado i vogël të jetë, po punoi me zemër dhe me përkushtim, mund të bëjë vepra madhështore për të mirën e familjes, të kombit dhe të mbarë njerëzimit.
Populli ynë ndjehet i privilegjuar dhe krenar për bijën e tij humaniste të këtyre përmasave, që ishte gruaja më e madhërishme e botës së shekullit XX. Është pra një nder dhe një privilegj i madh për të gjithë ne, që jetuam në epokën e saj e bëmë ndryshime të mëdha, që e patëm dhe e kemi përjetësisht një Gonxhe, të cilën mbarë bota e quan Nëna Terezë.
Nderi dhe lavdia e përcjelltë në përjetësi Nënë Terezën!
Ju faleminderit!
I nderuar Kryeministër, zoti Hashim Thaçi,
Të nderuar ministra,
I nderuar Imzot Gjergji,
Të nderuar përfaqësues diplomatikë,
Zonja dhe zotërinj,
Kam nderin të hap ketë seancë nderi kushtuar Nënës Terezë, të nënës së Globit tonë, të nënës së përbotshme në shënim të njëqind vjetorit të lindjes së saj.
Me nderim të veçantë sot përkujtojmë 100-vjetorin e lindjes së Nënës Terezë. Populli ynë është krenar që pati fatin ta nxirrte nga gjiri i tij një humaniste me përmasa kaq të mëdha botërore. Nëna jonë e madhe me humanizmin e saj bashkoi me përkushtimin e dashurinë e saj mbinjerëzore kombe e raca. Deri në fund të jetës, Nëna Terezë me përkushtim i shërbeu njerëzimit, pa marrë parasysh se në cilën anë të globit jetonin, pa marrë parasysh se ç’gjuhë e kombe përfaqësonin. Shëmbëlltyra e saj, me shenjtërinë e saj edhe sot, është në shërbim të të gjithëve, pa dallim.
Vetëm në këndvështrimin e historisë, të kulturës e të traditës sonë mund ta zbërthejmë, ta kuptojmë dhe ta shpjegojmë fenomenin e mirësisë, të dashurisë dhe të shpirtit të madh të kësaj bije të kombit tonë. Gonxhe Bojaxhiun – që në mbarë botën njihet me emrin Nëna Terezë, e lindi e rriti dhe e madhëroi lashtësia jonë ilire–shqiptare, e nxori në dritë martirizimi ynë shumëshekullor për dashurinë njerëzore, e lartësoi përvujtëria dhe stoicizmi ynë i pashembullt, e bëri të madhe dhe të pavdekshme DASHURIA e pafund për njerëzimin, e veçanërisht për njerëzit në nevojë për një dorë të ngrohtë njerëzore.
Nëna dhe Motra jonë u bë dhe do të mbetet Nëna e të gjithëve në hapësirën tonë tokësore e qiellore. Kjo është mrekulli, është shenjtëri, është histori që s’është parë, as dëgjuar kurrë. Është një fenomen prej te cilit përfitoi e krenohet mbarë njerëzimi, të varfrit dhe të pasurit, të mëdhenjtë dhe të vegjlit, të lirët dhe të robëruarit, të ngopurit dhe të uriturit, të shëndoshët dhe të sëmurët, të privilegjuarit dhe të përjashtuarit, besimtarët dhe jobesimtarët. Për secilin njeri, në katër anët e Globit është pasqyrë për njerëzi, për mirësi.
Fenomeni unik i Nënës Terezë pati shtrirje në krejt rruzullin e tokës dhe e tejkaloi çdo kufi kombëtar, fetar, gjinor, racor. Me veprën e saj prej një shenjtëroreje ajo i dha jetës kuptim dhe domethënie të re. U bë e palodhshme dhe e pamposhtur në luftë kundër vuajtjes, pësimit, varfërisë, vetmisë, sëmundjeve etj.
Kjo shqiptare trupvogël, me zemër të madhe – Gonxhe Bojaxhiu – Nëna Terezë bëri vepra të mëdha, të pavdekshme. Me mirësinë dhe me dashurinë e saj të pakufishme, Nëna Terezë, shkëlqeu në mbarë botën dhe u bë ambasadore e denjë e kombit tonë, ambasadore e vlerave humane që kaq shumë i duhen kohës sonë.
Kjo Nënë e jashtëzakonshme, e papërsëritshme, mrekullisht dhe bindshëm e mishëroi dhe e dëshmoi para gjithë botës historinë, traditën, kulturën shqiptare dhe atë mbarënjerëzore.
Edhe pse gjithnjë e zënë në luftë kundër të ligave, varfërisë mbytëse dhe sëmundjeve të shumta, Nëna Terezë kurrë nuk e harroi Popullin saj, ninullat e prindërve të saj, dashurinë për fëmijët. Nëna jonë, Nëna e gjithë njerëzimit, të cilën e pritnin si hyjneshë nevojtarët e mbarë botës, edhe pse kishte shumë punë, ajo gjente kohë dhe kishte mirësi ta vizitonte Kosovën dhe Shqipërinë.
Me vendosmërinë si të Nënës Terezë, ne i përballuam vitet më të vështira të fundshekullit XX. Krijuam rrjetin e bamirësisë dhe të vëllazërisë, të bujarisë, sipas parimit të saj: “JEPE PJESËN MË TË MIRË TË VETVETES!” për jetën e tjetrit.
Sot me emërtime të objekteve fetare, të spitaleve, të shoqërive bamirëse, të rrugëve, të shesheve, të shkollave, të aeroporteve etj. e kujtojmë dhe e nderojmë veprën e madhërishme të Nënës Terezë, të kësaj Humaniste të Madhe Nobeliste.
Në këtë vit jubilar, në 100- vjetorin e lindjes së Nënës Terezë, shprehim nderimin, falënderimin, respektin dhe dashurinë tonë ndaj vlerave dhe virtyteve që ajo i jetësoi dhe i dëshmoi kudo në botë.
Brezi ynë dhe brezat që do të vijnë, jo vetëm që do të krenohen me veprën e madhe të Nënës Terezë, por do ta kenë shembull nga i cili do të mësojnë se një njeri, sado i vogël të jetë, po punoi me zemër dhe me përkushtim, mund të bëjë vepra madhështore për të mirën e familjes, të kombit dhe të mbarë njerëzimit.
Populli ynë ndjehet i privilegjuar dhe krenar për bijën e tij humaniste të këtyre përmasave, që ishte gruaja më e madhërishme e botës së shekullit XX. Është pra një nder dhe një privilegj i madh për të gjithë ne, që jetuam në epokën e saj e bëmë ndryshime të mëdha, që e patëm dhe e kemi përjetësisht një Gonxhe, të cilën mbarë bota e quan Nëna Terezë.
Nderi dhe lavdia e përcjelltë në përjetësi Nënë Terezën!
Ju faleminderit!